Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Σαντιάγο



Ποίηση: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα / Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Ζωρζ Μουσρακί
Άλλες εκτελέσεις: Αλίκη Καγιαλόγλου

Σαν γεμίσει το φεγγάρι / κι ασημένιο ρίξει πάγο
με τον πυρετό στο αίμα / φεύγω για το Σαντιάγο.

Εκεί που ‘χουν τα κορίτσια / το κορμί από μαστίχα
κι από το πολύ αψέντι / όλοι πνίγονται στον βήχα.

Φέγγει ο ήλιος μες στη φλέβα / ήλιος μαύρος σαν κουρσάρος
φεύγω για το Σαντιάγο / κι όποιον θέλει ας πάρει ό Χάρος.

Μες στης φοινικιάς τον ίσκιο
όπως χάρτινα φανάρια
άναψαν οι παπαγάλοι.
Μες στου δειλινού τον βούρκο
Σαντιάγο, Σαντιάγο
μοιάζεις κόκκινο κοράλλι.

Σαν γυρίσει το φεγγάρι / μην αρχίσεις να με ψάχνεις
θα ‘χω τρελαθεί απ’ αγάπη / μες στο δίχτυ της αράχνης.

Σαν τζιτζίκι το κορμί μου / θα ‘χει λιώσει από τη ζέστη
δίπλα σε καυτές γυναίκες / που μυρίζουνε ασβέστη.

Κάτω απ’ το νερό μαχαίρι / ασπρογυάλιζε σαν σπάρος
φεύγω για το Σαντιάγο / κι όποιον θέλει ας πάρει ο Χάρος.



Η Ιστορία του Τραγουδιού(μιλάει ο Μιχάλης Μπουρμπούλης):

Το 1986 ετοιμάζαμε με τον Μίκη Θεοδωράκη τον δίσκο που κυκλοφόρησε το 1987 με τίτλο: «ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ» με ερμηνευτή τον Θανάσης Μωραΐτη. Τότε ήρθε ένα μήνυμα - πρόταση (το 1986) στον Έλληνα συνθέτη να συμμετάσχει σε μια παγκόσμια παραγωγή με πολλές άλλες διασημότητες. Η παραγωγή αυτή αφορούσε έναν δίσκο βασισμένο στιχουργικά στο βιβλίο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα “POETS IN NEW YORK”. Του εστάλη και η συλλογή, εκεί ήταν σημειωμένα τα ονόματα που είχαν μελοποιήσει και τραγουδήσει οι άλλοι συμμετέχοντες. Αναφέρω αυτούς: COHEN, LLACH, BRANDUARDI, VICTOR MANUEL, BROZA, DE LUCIA, BUARQUE, FAGNER, MOUSTAKI, DONOVAN, MAURENBRECHER, ANDION. Από τις σημειώσεις είδε ο Μίκης ότι μόνο ένα ποίημα δεν είχε μελοποιηθεί, το «ΣΑΝΤΙΑΓΟ». Μιλήσαμε, μεταφράστηκε το νόημα του ποιήματος και εγώ άρχισα να γράφω τον στίχο στην γλώσσα μας. Προχωρώντας διαπίστωσα πως το κείμενο που είχα μπροστά μου δεν έκανε για τραγούδι.
Τότε πήρα την πρωτοβουλία και με την άδεια του Μίκη, προχώρησα σε μια συμβολιστική δημιουργία με αφορμή το ΣΑΝΤΙΑΓΟ. Ήρθε και από το Παρίσι ο Ελληνογάλλος τραγουδιστής Ζωρζ Μουστακί. Τα ελληνικά του Μουστακί ήταν παράξενα, ιδιόμορφα. Έλα όμως που προσέδιδαν στην όλη εκτέλεση μια γοητευτική χροιά. Αυτό άρεσε σε όλους και το τραγούδι εγγράφηκε στην Αθήνα και μπήκε στον δίσκο όπου και υπάρχει. Τότε δεν ξέραμε από ηλεκτρονικές εγγραφές CD, και η κυκλοφορία έγινε σε βινύλιο. Μετά από κάποιους μήνες κυκλοφόρησε και η «ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ». Δυστυχώς δεν πολυακούστηκε γιατί συνέβη κάποιο ατύχημα και η παραγωγή έμεινε στα ελάχιστα. Σήμερα ξύπνησαν κάποια προφητικά λόγια από αυτό το έργο κάποιους και έχουν περάσει έντονα στο διαδίκτυο. Όπως το τραγούδι «Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ».

Αναδημοσίευση της Ιστορίας από το:
http://www.e-orfeas.gr/singing/songstories/2437-article.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου