Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Άσμα ασμάτων


Αντίο....




Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Ζωγράφος
Αλέξια


Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πιά το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε στην παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι,
με κίτρινο άστρο στην καρδιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.


Δισκογραφία:
Μαουτχάουζεν - 1966
Γιώργος Ζωγράφος - 33 Μεγάλες επιτυχίες σε αυθεντική εκτέλεση - 1995
Μικρό παιδί - 2009

6 σχόλια:

  1. Τί απίστευτο τραγούδι;Πιο πολυ μ' αρεσει από την Βενετσάνου!Η απορία δεν είναι, γιατί να χάνονται τέτοιοι άνθρωποι, αλλά αν θα υπάρξουν άραγε συνεχιστές τους!!!

    Καλημέρες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Πάγια" απορία ...
    Χάνονται (;) αλλά μας αφήνουν τόσα και τόσα πράγματα, τόσα συναισθήματα, τόσες εικόνες ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ένα από τα ωραιότερα ερωτικο-πολιτικά τραγούδια, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

    για το θάνατό του έμαθα από την μανούλα μου. με πήρε τηλέφωνο χθες κλαίγοντας.
    στη γνωστή μας "αυλή" σ' ένα μικροσκοπικό σπιτάκι έμενε και η μαμά μου, με τ' αδέρφια και τους γονείς της... γείτονες ήταν λοιπόν, αγαπημένοι. μια αγάπη που κράτησε στο χρόνο... έχω τόσες όμορφες ιστορίες ακούσει από τη γιαγιά μου, για τον Καμπανέλλη και την αγαπημένη του γυναίκα...

    αχ βρε Γιώργο... όσο μεγαλώνουμε, τόσο περισσότερους αποχαιρετούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χάθηκε ένας σπουδαίος άνθρωπος και παρηγοριά είναι το έργο που άφησε !
    Καλό βράδυ Γιώργο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω πως άνθρωποι σαν τον Ιάκωβο Καμπανέλη δεν 'χάνονται'... Εμείς χανόμαστε, στην πραγματικότητα, σιγά - σιγά μακριά τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...Καλό ταξίδι Κύριε Καμπανέλλη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή