Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Έρωτα



Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Πρώτη εκτέλεση: Λιζέττα Καλημέρη


Έρωτά μου μην ακούς τι λέω
ύμνους, απειλές και παρακάλια,
γέλα αν το θέλεις όσο κλαίω
πίνε εσύ κι ας γίνω εγώ πιο χάλια.

Μείνε έρωτα σκληρός σαν το ατσάλι
μη σκεφτείς ποτέ ελεημοσύνη,
σαν να 'σαι θάνατος π' ανοίγει την αγκάλη
πάλι θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη.

Χρέωσέ με, προχώρα τη δουλειά σου
ξέρω τώρα πια αυτό που είσαι,
είμαι μια δικιά σου, χάρισμά σου
φύγε αν θες ψυχή μου, κάβους λύσε.

Μείνε έρωτα σκληρός σαν το ατσάλι
μη σκεφτείς ποτέ ελεημοσύνη,
σαν να 'σαι θάνατος π' ανοίγει την αγκάλη
πάλι θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη.


Δισκογραφία:
Πνοή του ανέμου - 1994
Του έρωτα και τ' ουρανού - 2004

12 σχόλια:

  1. Μα όχι πείτε μου... Δεν έχει εκπληκτικό στίχο;

    Ο Ρασούλης στα καλυτερότατά του...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αχο Μανωλης ναι ενας ανθρωπος με καρδια μαλαμα φιλε που ομως λιγοι εκτιμησαν το εργο του και ξερω τι λεω ..λιγοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχει!
    Γλυκό και όμορφο, απλά υπέροχο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ ΜΑΓΕ

    Ο Μεγάλος Μανώλης Ρασούλης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ AnD

    Μείνε έρωτα σκληρός σαν το ατσάλι
    μη σκεφτείς ποτέ ελεημοσύνη,
    σαν να 'σαι θάνατος π' ανοίγει την αγκάλη
    πάλι θα σου χρωστώ ευγνωμοσύνη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχο !!!!
    Τι κρίμα που έφυγε....
    Καλό βράδυ Γιώργο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εκεί είναι τώρα στην αγκάλη του. Ειλικρινά κρίμα που έφυγε. Είχε πολλά να δώσει. Σε ποιους όμως; Ίσως και καλύτερα που έφυγε μήπως κι έβλεπε τα χειρότερα που ίσως έλθουν. Αλλά και πάλι σε δύσκολες στιγμές αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται.
    Μπράβο σου Γιώργο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Magda μου

    Πολύ το χαίρομαι που χαίρεσαι τις βόλτες μου...

    Σ' ευχαριστώ (κι από εδώ) από ψυχής για τις δικές σου βόλτες στα δικά μου μέρη...

    Καλή σου νύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Greecelands

    Μαρία μου... Σε ευχαριστώ πολύ...

    (Μία θερμή παράκληση μόνο: ξέρεις εσύ...)

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Έρωτά μου μην ακούς τι λέω
    ύμνους, απειλές και παρακάλια,
    γέλα αν το θέλεις όσο κλαίω
    πίνε εσύ κι ας γίνω εγώ πιο χάλια."

    Πως το καταφερνεις καθε φορα να μου ραβεις φτερα στην πλατη???


    πως?...

    γι΄αυτο ολο ερχομαι..

    φιλακι..από εκειειειειενο το συννεφο όπου με ανεβασε ο στίχος ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή