Τρίτη 10 Μαΐου 2011

ΘΕΑΜΑ ΚΑΙ ΑΡΤΟΣ

Η παρέα της Στιχο-Μυθίας μεγαλώνει...

Και μεγαλώνει όμορφα...

Χρυσούλα, καλώς σε υποδεχόμαστε...


Σε καρφιά πατάω
και πουλιά αμολάω
απ'το πουθενά!
Σπάθες καταπίνω
και φωτιές σαν φτύνω
στόματα ανοιχτά...

Σε μπαούλο μπαίνω
διπλοκλειδωμένο
και με κόβουνε!
Μπήγουν τα μαχαίρια
και χιλιάδες χέρια
με καρφώνουνε...

Θέαμα και άρτος
η ζωή μου βράχος
και τσακίζομαι.
Θρύψαλα-κομμάτια
-σα γυαλιά στα μάτια-
και σκορπίζομαι.

Κολοτούμπες κάνω,
στον αέρα πιάνω
μπάλες πλαστικές.
Ένα γέλιο κλέβω
τις πληγές γιατρεύω
απ'τις μαχαιριές!

Στο σχοινί χορεύω
στέκω,κορο'ι'δεύω
τον καιρό!
Δίχτυ ασφαλείας
-επί της ουσίας-
το κενό!

Θέαμα και άρτος
η ζωή μου βράχος
και γραπώνομαι!
Μπαίνω στ'όνειρό μου
-τ'αερόστατό μου-
κι έτσι σώνομαι!

Χρυσούλα Διπλάρη

4 σχόλια:

  1. ΚΟΥΚΑΣ: ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG !!! ΣΥΓΧΑΡΥΤΗΡΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ Ομορφα γραφεις Συνεχησε!!

    Λύρα τση Κρήτης γέννημα κι ακριβοθυγατέραοντ' αρχινάς να κελαηδείς τη νύχτα κάνεις μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλώς ήρθε η Χρυσούλα στην παρέα μας και μάλιστα με σξιολογότατους στίχους!

    αχ βρα Γιώργο αν δεν είχαμε και εσένα που θα τα βρίσκαμε τα διαμαντάκια τούτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρυσούλα μου, ευχαριστούμε πολύ για τον πανέμορφο στίχο...

    Αναμένουμε συνέχεια...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή