Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Στρατιώτης

Παγκόσμια ημέρα των Αντιρρησιών Συνείδησης...



Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις

Εκείνος δεν μιλάει πολύ
του 'ναι μεγάλη η στολή
του 'ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες

Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει
είναι μονόνοτο και του 'ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει

Δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νώρις
και μίλαγε για λάθος

Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος

Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει

Δισκογραφία:
Τα τραγούδια του δρόμου - 1974
Η συναυλία από το Νέο Φάληρο - 1985

3 σχόλια:

  1. από τα κλασικότερα σύμβολα-τραγούδια μιας εποχής…
    σ’ ευχαριστώ φιλαράκι που μας το θύμισες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να τολμήσω να σε 'διορθώσω' Βίκη μου; Σύμβολο θα έλεγα για την κάθε εποχή! Ειδικά για την δική μας... Γιατί το πρόβλημα δεν έχει ακόμη λυθεί... Και πρέπει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με συγκλονίζει αυτό το διαχρονικό τραγούδι.
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή