Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Τυχερά λαχεία ( ή Ένα κομμάτι ήλιου)

'Κι ας γίνονται τα αισθήματα στρατοί'...

Ειρήνη, σου εύχομαι το νέο σου αυτό ραντεβού με την Στιχο-Μυθία να αποβεί το ίδιο Μοιραίο και Τυχερό με το πρώτο σου...


Απ’ το ανοιχτό παράθυρο κοιτάζω
Ένα κομμάτι ήλιου πριν χαθεί
Ξέρω πως ξεμακραίνοντας σου μοιάζω
Κι απ’ τη καρδιά το χάσμα μου βαθύ

Κάθε ανάμνηση μια καταιγίδα
Ποτίζει την ζωή μου την ξερή
Όταν σε βλέπω κάνω πως δεν σ’ είδα
Κοίτα λοιπόν που αλλάζουν οι καιροί

Τώρα από μακριά καταλαβαίνω
Τι μου ζητούσες κι όλα τα γιατί
Μα είναι αργά γι’ αυτό δεν επιμένω
Κι ας γίνονται τα αισθήματα στρατοί

Ψάχνω ξανά για μια φωτογραφία
Αυτή που με κοιτούσες σαν παιδί
Τότε η ζωή μας τυχερά λαχεία
Που ξέχασε να πάει να τα δει


Ντάκου Ειρήνη
6932 768 768
eirini.dakou@gmail.com

4 σχόλια:

  1. Ψάχνω ξανά για μια φωτογραφία
    Αυτή που με κοιτούσες σαν παιδί
    Τότε η ζωή μας τυχερά λαχεία
    Που ξέχασε να πάει να τα δει....

    Ειρήνη, δεν μου βγαίνει κάτι άλλο να πω...

    Είναι τιμή μου που είσαι φίλη μου... Κι είναι μεγάλη μου η χαρά, κάθε φορά, να σε φιλοξενώ...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποτέ δεν είναι αργά. Ειδικά για έναν στρατό που δεν πολέμησε ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και να χαθεί αυτό το κομμάτι του ήλιου, σύντομα έρχεται το επόμενο.. Κύκλος είναι όλα…
    Πολύ όμορφοι στίχοι, που μπορούν και αγγίζουν.!..
    nameliart
    Υ.γ. για κάποιο λόγο που αγνοώ, δεν έχω δυνατότητα σχολιασμού με τον google λογαριασμό μου σε φόρμες σχολίων με ενσωματωμένη ανάρτηση, παρά μόνο ως ανώνυμος… Ναι.. η Μελίνα είμαι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια!!
    Έχει δίκιο η Μελίνα, πάντα υπάρχει ένα κομμάτι ήλιου να μας φωτίσει, αρκεί να έχουμε την υπομονή να ξημερώσει. Αυτό το μεσοδιάστημα είναι επώδυνο αλλά ο ήλιος πάλι θα βγει..
    Γιώργη μου είναι και δική μου τιμή που είσαι φίλος και σ' ευχαριστώ πολύ για τη ζεστή σου φιλοξενία!!!!
    Ειρήνη Ντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή