Κάποτε σ' αυτόν τον μώλο
είχε δέσει αρχές του Μάρτη
ένα πλοίο που όλο κι όλο
είχε πλήρωμα έναν ναύτη
Ρεφρέν
Κι ο ναύτης βγήκε στη στεριά
κι όλους τους χαιρετούσε
δυο βήματα έκανε μπροστά
κι εφτά παραπατούσε
Φώναζε μες το λιμάνι
θεέ μου τώρα τί θα κάνω
που δικό μου έχω καράβι
μα δεν έχει καπετάνιο
Πήγε στο πλοίο του μπροστά
κι έλεγε απελπισμένος
ο καπετάνιος πουθενά
κι ο ναύτης μεθυσμένος
Έρρικα Μαλανδρινού
errikamalandrinou@yahoo.com
Αχχχχχ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήερωτευμένος ο καπετάνιος σε λιμάνι άλλο ρίχνει άγκυρα και πού μυαλο γι αοτν ...Ναύτη!!!
τι μενει?..
να μεθυσει κι ο Ναυτης από Ερωτα...
να σαλπάρει στη Θαλασσα της Γυναικείας Φουρτούνας....
και να βαφτιστει Καπετανιος στα Αγια Νερά της!!!
ΦΙΛΙ....
Μου αρέσουν πάντα οι στίχοι που αναφέρονται σε λιμάνια. Ίσως γιατί έχω μονίμως κάποια φυγή στο μυαλό μου… Άσε που μου θύμισες κάποια στιχάκια που είχα γράψει μικρή με αφορμή μια βόλτα μου ξημέρωμα σε ένα λιμάνι. Στα αφιερώνω, ζητώντας και την επιείκεια σου απέναντι στη νεανική πένα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνοντας μαύρο καπνό τα πλοία / χαιρέταγαν τον άνεμο, τα κύματα.
Αβέβαια στη προκυμαία, γελοία / παράπαιαν δυό μεθυσμένων βήματα
Ξημέρωνε. Ροδοκροκί σπαρμένα. / Γκρι φορτηγά, μαβί ωχρός ορίζοντας.
Στα μελανά νερά καθρεφτισμένα / τα χρώματα χορεύαν λαμπυρίζοντας
Τόσες φυγές με φόντο το λιμάνι / Άλλες με μπάρκο, στο μεθύσι οι άσωτες
και οι δικές μου με τρελό σεργιάνι / απ’ τις κορφές του νου μου τις αδάσωτες.
Όλες φυγές, κι’ ακόμα μιά. Της νύχτας / ψυχές π’ άφηνε πίσω της αλύτρωτες
και ξέφτια κάποιας μάταιης καληνύχτας / να τα σκορπούν ριπές αυγής ασύγχρωτες
@ ~reflection~
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάκια μου
Στη Θαλασσα της Γυναικείας Φουρτούνας λοιπόν έσονται και οι Έσχατοι Πρώτοι....
:-)
@ nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφήΜελίνα μου... Είναι υπέροχο... Ξυπνάς τον κλέφτη μέσα μου - σου το 'χω πει...
Και δεν ξέρω από που ν' αρχίσω...
Τρικυμισμένα καληνυχτόφιλα σου χαρίζω...
Έρρικα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλείο της στιχουργικής σου βρίσκεται στο Ανόθευτο, στην Απλότητα... Εκεί ξαγρυπνά η Ομορφιά...
Απόδειξη: η Έμπνευση που σκορπάς στο πέρασμά σου...