ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ ΤΣΙΡΚΟ

Λυρισμός, αγωνίες κι αδιέξοδα... Στον έρωτα τίποτε, ποτέ, δεν είναι απλό...

Τον κένταγαν οι μοίρες τον κοινό μας ουρανό
Με εκατό πλημμύρες, πριν ακόμα να σε βρω
Τι να σου κάνουνε κι οι βελονιές
Είναι το χρώμα στις κλωστές
Που έφτιαξε ετούτον τον ασπρόμαυρο σταυρό

Με έντυσαν στα ναι, σε έντυσαν στα όχι
Άμμος ξερή εσύ, εγώ το πρωτοβρόχι
Κι έτσι στο τσίρκο του χωριού
Γίναμε φάρσα του Απριλιού
«ελάτε για να δείτε, πως μένουν μισοί οι ανθρώποι»

Τον κένταγαν οι μοίρες τούτον δω τον χωρισμό
Με δυο πυροσβεστήρες κι έναν σταχτί θυμό
Πώς να πετάξουν κι οι καρδιές;
Του μέσα κόσμου σαϊτιές
Όταν έχουνε τον κεραυνό μας για εχθρό;

Σε έντυσαν στα ναι, με έντυσαν στα όχι
Άμμος ξερή εγώ, εσύ το πρωτοβρόχι
Κι έτσι στο τσίρκο του χωριού
Γίναμε η λύση του χρησμού
«ελάτε για να δείτε, πως γίνονται ίσκιοι οι ανθρώποι»


Αγγελική