Ανήμερα 13ης προς 14η Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η πυρκαγιά που κατέστρεψε την Σμύρνη. Ο λόγος στον στιχουργό Γιωργο Μακριδάκη:
Νεαρός , τέλη της δεκαετίας του εξήντα, άκουγα τον Συνθέτη Πυθαγόρα, να μας εξιστορεί ιστορίες ξεριζωμού, στο κουρείο του Νίκου Βιρβιλιού στην διασταύρωση Σουρή και Ξενοφώντος, στον δροσερό τότε Κορυδαλλό.
Πολλά άλλαξαν από τότε, όμως ο καημός παραμένει, για όσους έφυγαν από την πατρίδα, αφήνοντας τον καφέ , ζεστό ακόμη στο τραπέζι.
Το αφιερώνω σ΄ αυτούς και τον Πυθαγόρα.
Υ.Γ. Η φωτογραφία, αυθεντική, από το αρχείο του Ιστορικού φωτογραφίας και φίλου, Χάρη Γιακουμή.
Τι κι αν περάσανε αδελφέ, χρονάκια εκατό
πονά διπλά η δαγκωνιά από το ερπετό.
Ταξιδιώτες με τη βία, σε ματωμένο Τούρ
Τουρκόσποροι για τους εδώ, για τους εκεί Γκιαούρ.
Τη μια το δεκατέσσερα, ξανά το εικοσιδυό
γλυκό το βιός π’ αφήσαμε, τόδαμε ρημαδιό.
Στο παγωμένο αντίσκηνο με πόδια πληγωμένα
εγώ νοιαζόμουνα για σε , και συ για μένα.
Δύο γενιές ξοδέψαμε και χτίσαμε παλάτια
μα σαν μυρίσει Ανατολή, δάκρυ κυλά απ’ τα μάτια.
Τραγούδια γράφτηκαν για μας και ήρθανε σαν δώρα
Καλδάρας για τη σύνθεση, στίχοι του Πυθαγόρα...
m@gior
Γιώργος Μακριδάκης
Το θέμα σου με συγκίνησε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου!
Όντως πολύ συγκινητικό. Τα ζήσαμε τα δάκρυα απ'τους παππούδες και τις γιαγιάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τέτοια ιστορικά θέματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου νύχτα!
Τουρκόσποροι για τους εδώ, για τους εκεί Γκιαούρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαρκής κατάρα της προσφυγιάς...
Τότε ήταν Έλληνες κι Αρμένιοι... Σήμερα Πακιστανοί, Σύριοι, Παλεστίνιοι... Και δεν έχει τέλος ο κατάλογος...