Όσα για σένα ήμουνα χωράνε σε μια λέξη μα αυτή η λέξη, μάτια μου, ακόμα σε τρομάζει. Η επιστροφή της Λέττης!
Πες πως ήμουνα για σένα
στη σιωπή σου ένας χτύπος,
στη ζωή σου ένα ‘μήπως’,
μες στα ‘όχι’ σου ένα ‘ναι’.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια ανάσα που ζεσταίνει
την ελπίδα την χαμένη
σ’ έναν πρωινό καφέ
Συννέφιασε το μέσα μου νομίζω πως θα βρέξει
που στέκεσαι απέναντι χωρίς να με κοιτάζεις.
Όσα για σένα ήμουνα χωράνε σε μια λέξη
μα αυτή η λέξη, μάτια μου, ακόμα σε τρομάζει.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια φωτιά μες στο σκοτάδι,
μία θάλασσα σαν λάδι,
το ταξίδι σου να μας.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια σελίδα στο βιβλίο
ένα χωρατό, ένα αστείο,
που σε κάνει να γελάς.
Λέττη Κοιλάκου
Το σ' αγαπω δεν ητανε μια λεξη να περασει ηταν τα συναισθηματα που εχω για σενα πλασει
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο στη Λέττη!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλοί όμορφοι στίχοι!
Πάρα πολύ ωραίοι στίχοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Λέπη! Σου εύχομαι τα καλύτερα!!!
Γιώργο καλησπέρα, έχεις τους χαιρετισμούς μου!
Μια αγκαλιά η Στιχο-Μυθία Λέττη μου για σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ξαναήρθες στην έμπνευση!
Φίλες και φίλοι... πρωινά φιλιά!
Πάρα πολύ καλό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει τη μουσική ήδη μέσα του!