Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Μ` ένα ποδήλατο

Αυτό που μέσα μου ανατέλλει... είναι κι αυτό που με τρομάζει... μην ξημερώσει και δεν δω τα δυο σου μάτια...

Αυτό που μέσα μου ανατέλλει,
μ` άρωμα δυόσμο, γεύση μέλι
κι αναζητά κάτι χαμένα μονοπάτια,
είναι κι αυτό που με τρομάζει,
κάθε που πάει και βραδιάζει,
μην ξημερώσει και δεν δω τα δυο σου μάτια.

Μ` ένα ποδήλατο διπλό, πάμε μια βόλτα,
με τ` όνειρό μου στο φτερό
κι ένα μπουκάλι με νερό,
πάμε να φύγουμε και πίσω κλείστ` την πόρτα.

Αυτό που μοιάζει με λιμάνι,
στο χάρτη, με χρυσό μελάνι
κι όλο μιλάει για ταξίδια μαγεμένα,
είναι κι αυτό που μ` έχει θύμα,
μεσ` τη φουρτούνα και το κύμα,
μην ξεκινήσεις κάποια μέρα για τα ξένα.


Μεταξία Δρογώση

2 σχόλια:

  1. Βιόλα που έχει κηπουρό καλό και την προσέχει
    όλες του χρόνου τσ' εποχές τσι μυρωδιές τσι έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικό Μεταξία !
    Μέσα σε θύελλα προεκλογικών υποσχέσεων, επιτέλους ένα λιμάνι !

    m@gior

    ΑπάντησηΔιαγραφή