Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Το μικρό, μεγάλο τίποτα (Έλα…)


Χτίζει η αγάπη σύμπαντα κι απομένουνε μισά...

Να ‘ρθεις μια φορά
εδώ που η καρδιά
μετράει πληγές
αδέσποτες

Να ντυθεί γιορτή η ζωή
ξανά Κυριακή
χαράματα
με θαύματα

Έλα, σου  μετράει τα βήματα
η ψυχή – σαράντα κύματα…
Χτίζει η αγάπη σύμπαντα
κι απομένουνε μισά

Έλα κι όλα γύρω ύποπτα
μαύρα ράβουνε πανιά
το μικρό, μεγάλο τίποτα
να χαθεί σε μια αγκαλιά


Να ‘ρθεις μια φορά
να καίει η καρδιά
και γύρω η σιωπή
μια προσευχή

Είναι ανάστατη η γη
κι η Ανάσταση αργεί…
Και ποιος Θεός
γεννάει το φως;

Έλα, σου  μετράει τα βήματα
η ψυχή – σαράντα κύματα…
Χτίζει η αγάπη σύμπαντα
κι απομένουνε μισά

Έλα κι όλα γύρω ύποπτα
όλα γκρίζα και παλιά…
Όλο αυτό το μέσα τίποτα
να χαθεί σε μια αγκαλιά



Γιώργος Γκρίλης


(Ο στίχος δεν είναι διαθέσιμος για μελοποίηση!)

6 σχόλια:

  1. Η Ανάσταση αργεί…η επανάσταση όμως...
    Την καλησπέρα μου Γιώργο.Θερμά συγχαρητήρια για τους στίχους σου που μοιράζουν φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να ντυθεί γιορτή η ζωή
    ξανά Κυριακή
    χαράματα
    με θαύματα

    Φίλε μου, υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Είναι ανάστατη η γη
    κι η Ανάσταση αργεί…
    Και ποιος Θεός
    γεννάει το φως;»

    Πόσα, μα πόσα νοήματα μπορείς να βγάλεις από το υπέροχο τούτο τετράστιχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα σε όλους !

    Όπως πάντα, ο Γιώργος ουσία και εικόνα αξεπέραστες !
    Πάντα τέτοια.

    Χριστόφορε ελέγχεις το mail σου;

    m@gior

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιωργο μου.....!!!!!

    καλη μας συνεχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή