Σαν σήμερα... Η Άλωση!...
Νοτισμένες οι πέτρες του κάστρου
Κοιτούν το Βόσπορο ψυχρά
χρόνια που έδυσε το φως του άστρου
αιώνες τώρα, σιγήσαν τα πυρά
Κι η καμπάνα βγαλμένη από χρόνια
στην Αγία του Θεού τη Σοφία
με το μπρούτζο της χυμένο κανόνια
και στολίδι στων στρατών τα λοφία
Στα κομψά ρεστοράν κει στο Πέρα
χαζεύουν οι πελάτες τα ήρεμα νερά
ευωδιά γιασεμιού στον αέρα
ξεράθηκε το αίμα, ξεπλύθηκε γερά…
Γιώργος Μακριδάκης
m@gior
4.10.2011
http://magior.blogspot.com/
Νοτισμένες οι πέτρες του κάστρου
Κοιτούν το Βόσπορο ψυχρά
χρόνια που έδυσε το φως του άστρου
αιώνες τώρα, σιγήσαν τα πυρά
Κι η καμπάνα βγαλμένη από χρόνια
στην Αγία του Θεού τη Σοφία
με το μπρούτζο της χυμένο κανόνια
και στολίδι στων στρατών τα λοφία
Στα κομψά ρεστοράν κει στο Πέρα
χαζεύουν οι πελάτες τα ήρεμα νερά
ευωδιά γιασεμιού στον αέρα
ξεράθηκε το αίμα, ξεπλύθηκε γερά…
Γιώργος Μακριδάκης
m@gior
4.10.2011
http://magior.blogspot.com/
...ξεράθηκε το αίμα, ξεπλύθηκε γερά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μνήμη χάθηκε, ίσως ξεχάστηκε η μέρα και η ιστορία από τους περισσότερους...
Άλλη μια χαμένη πατρίδα...
Πολύ όμορφο και συγκινητικό!
Kύριε Μακριδάκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή είχα την τιμή να σας γνωρίαω από κοντά και εσάς και την (υπέροχη!) οικογένειά σας, οφείλω να ομολογήσω πως με την θετική σας στάση, αλλά και την ορμή σας προς τη ζωή, την λεβεντιά, την ανιδιοτέλεια και την γενναιοδωρία σας, ενσαρκώνεται το πρόσωπο του Έλληνα που κάποτε πιθανόν τελούσε εν αφθονία σε τούτο τον τόπο (και που είχε εμπνεύσει ατον Καζαντζάκη τον Ζορμπά!), στις ημέρες μας όμως αποτελεί σπάνιο, αλλά (ευτυχώς) πολύ καλά αυτοπροστατευόμενο είδος!
Δηλώνω ενθουσιασμένος από την γνωριμία μας αυτή!!!
Γιώργο μου να είσαι καλά και να ενώνεις με την γραφή σου τις συλλογικές μας μνήμες με το παρόν, αλλά και το 'rock του μέλλοντός μας!