Το καπελάκι μου στραβά

Το καλοκαίρι έφυγε... Το θέμα της ζήλειας επανέρχεται...

                               

Πολλά μου τα ‘κανες μικρή, μ’ έχεις ζαλίσει

αυτή η ζήλεια σου μου καίει το μυαλό

και αν σε λάτρεψα κι αν σ’ έχω αγαπήσει

άλλη μια λέξη σου και πάω στο καλό!

Το καπελάκι μου στραβά

θα βάλω κι άντε γεια χαρά

γιατί αυτό το καθεστώς

δεν το αντέχει ούτε ο Χριστός

Λες πως η αγάπη μας ειν’ το  δικό μας κάρμα

μα εγώ την μοίρα μου ξέρω να συγχωρώ

κι αν κάπου – κάπου κάνω και κανένα σφάλμα

μάθε να βάζεις στο ποτήρι σου νερό

Το καπελάκι μου στραβά

θα βάλω κι άντε γεια χαρά

γιατί αυτό το καθεστώς

δεν το αντέχει ούτε ο Χριστός

Αργύρης Αργύρης