Σπασμένες Ράγες

Αχ, αυτές οι μίζερες Δευτέρες των ανθρώπων... Καλή εβδομάδα σε όλους!... 

Άδειο βαγόνι είναι το σώμα μου καρδιά μου

ασφυκτιώ μες στις στενές σου διαδρομές

κι όταν με βρίσκουν των πραγμάτων οι σκιές

ένας λαβύρινθος ανοίγεται βαθιά μου.

Στην αγκαλιά μου.

 -R-

Μ’ αρρωσταίνουν

οι μίζερες Δευτέρες των ανθρώπων

μοιάζουν τα “θέλω” μου κυνήγι κατασκόπων

μόνο τ’ αγγίζω δεν τα πιάνω τελικά.

Μ’ αρρωσταίνουν

τα άδεια μάτια σου που μ’ έπνιξαν με λάθη

σου λέω βρίζοντας «Ξεχύσου στην αγάπη»

αν μένεις ίδιος η ζωή σε ξεπερνά.

Σπασαν οι ράγες και το στόμα σου σωπαίνει

πήρα το σώμα μου το σήκωσα στα χέρια

δεν θα θρηνήσουν οι θεοί, ούτε τ’ αστέρια

μόνο η ανάσα μου που έμεινε κομμένη.

Να περιμένει.

-R-

Μ’ αρρωσταίνουν

οι μίζερες Δευτέρες των ανθρώπων

μοιάζουν τα “θέλω” μου κυνήγι κατασκόπων

μόνο τ’ αγγίζω δεν τα πιάνω τελικά.

Μ’ αρρωσταίνουν

τα άδεια μάτια σου που μ’ έπνιξαν με λάθη

σου λέω βρίζοντας «Ξεχύσου στην αγάπη»

αν μένεις ίδιος η ζωή σε ξεπερνά.

Αθηνά Σιδερά