Φωτιά στα χείλη ,να με κάψουν τα φιλιά σου...
Χόρεψε λίγο,
σαν τη Σαλώμη και τα πέπλα σου ν` ανοίγω,
μία πετσέτα έχει τυλίξει το κορμί σου,
καρδιά μου αφήσου,
να ανασαίνω τ` άρωμά σου
κι όλα δικά σου,
φωτιά στα χείλη ,να με κάψουν τα φιλιά σου.
Άγιο μου σώμα,
σβήνω το φως, να φέγγει ο έρωτας στο δώμα,
μια νύχτα ακόμα.
Θύμα δικό σου,
νερό, σταγόνα να κυλήσω στο λαιμό σου,
πίσω απ` τ` αυτί σου και ανάμεσα στο στήθος,
λυδία λίθος,
να σταματήσω στην κοιλιά σου
κι όλα δικά σου,
χάδια κι ανάσες ν` ακουμπώ στα γόνατά σου.
Άγιο μου σώμα,
μύστης εγώ και είσ` ιέρεια στο στρώμα,
μια νύχτα ακόμα.
Μεταξία Δρογώση
Όλα μας τα προβλήματα θα τα ‘χαμε λυμένα
ΑπάντησηΔιαγραφήανε γυαγέρνανε τα δισ. οπίσω τα κλεμμένα.
Συγγνώμη από καρδιάς,αλλά μετά από τέτοιο τραγούδι-ποίημα είναι αυτό σχόλιο;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή