Κι αν τ' αύριο δεν αντέξαμε

Κι αν τ' αύριο δεν αντέξαμε το χτες μας ν' αγαπάς...



Δεν φτάσαμε ποτέ στα κύματα
που ονειρευόμασταν το δείλι.
Τα χνώτα του μεσημεριού
αυτού του άσπλαχνου καιρού
αφήνουν αλμυρά μηνύματα
στα παγωμένα χείλη.

Έλα αν τολμάς

να μετρηθούμε που λαθέψαμε

σε ποιες νεροπαγίδες

πνίξαμε τον έρωτα που θρέψαμε.

Κι αν τ' αύριο δεν αντέξαμε

το χτες μας ν' αγαπάς.

Σαν θάνατος βαρύς τα δώματα

μας σπρώχνουν σε βαθύ γκρεμό

σωπάσαν τα κορμιά μας και τα στόματα

εξάτμισε η πλήξη μας τ’ αρώματα

κι ένα παιδί αγέννητο 

μας λέει «Σ’ αγαπώ».

Έλα αν τολμάς

να μετρηθούμε που λαθέψαμε

σε ποιες νεροπαγίδες

πνίξαμε τον έρωτα που θρέψαμε.

Κι αν τ' αύριο δεν αντέξαμε

το χτες μας ν' αγαπάς.

Σιδερά Αθηνά