ΤΟ ΒΛΑΣΤΑΡΙ

Το αιώνιο βλαστάρι της Αγάπης...

Βλαστάρι νιο ξακρίνανε τα μάτια μου στον κάμπο
δροσιά να πίνει το πουρνό, δροσιά με την αυγούλα.

Βλαστάρι νιο που πότιζες
και τα ριζά του δρόσιζες

Βλαστάρι νιο μ' απότιστο κι εγώ δροσιά προσμένω
μα την πρασιά μου προσπερνάς κι αλλού πας και ποτίζεις.

Βλαστάρι νιο δεν πότισες
μα τη ζωή μου όρισες.

Βλαστάρι νιο μ' απότιστο στον κήπο σου προσμένω
νά 'ρθεις ετούτη την αυγή, νά 'ρθεις τούτο το δείλι.

Βλαστάρι μου  μ' αρνήθηκες
και στ' άσπρα μ' άλλον ντύθηκες.

     ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ