Γράφει σπανίως πια... Αλλά όταν γράφει....
Μού έριξες στους ώμους το παλτό σου,
γιατί ήτανε χειμώνας και βαρύς
κι ενώ περνούσε πάντα το δικό σου,
ο έρωτας μού φάνηκε ελαφρύς.
Μου έριξες στους ώμους το παλτό σου,
ο έρωτας γεννήθηκε για δυό,
δεν ήξερα πού έχεις το μυαλό σου,
ήξερα μόνο πόσο σ αγαπώ.
Μού έριξες στους ώμους το παλτό σου,
γιατί ήτανε χειμώνας και βαρύς
κι ενώ περνούσε πάντα το δικό σου,
ο έρωτας μού φάνηκε ελαφρύς.
Μου έριξες στους ώμους το παλτό σου,
ο έρωτας γεννήθηκε για δυό,
δεν ήξερα πού έχεις το μυαλό σου,
ήξερα μόνο πόσο σ αγαπώ.
Μου εριξες στους ώμους το παλτό σου,
μου φάνηκε βαρύ,σαν ενοχή.
Νοστάλγησα το βλέμμα το παλιό σου,
μα είχε πια αλλάξει η εποχή
μου φάνηκε βαρύ,σαν ενοχή.
Νοστάλγησα το βλέμμα το παλιό σου,
μα είχε πια αλλάξει η εποχή
Λέττη Κοιλάκου
Εξαιρετικο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο γλυκοχάραμα!
Λέττη μου εσύ δεν γράφεις... Ζωγραφίζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ζωγραφίζεις!!
Μη μας το στερείς!...
Ωραίο,ένα μπράβο από μιά ζωγράφο.
ΑπάντησηΔιαγραφή