Δεν γίνεται να τρέχουμε στο
άγνωστο μ’ ελπίδες, προσμονή και
ευχολόγια...
Μυστήριο τρένο μου και δυσανάγνωστο
Στον ίλιγγό σου δες
εκτροχιάζομαι
Μυστήριο τρένο μου και δυσανάγνωστο
αλλάζεις διαρκώς τα
δρομολόγια
δεν γίνεται να τρέχουμε στο
άγνωστο
μ’ ελπίδες, προσμονή και
ευχολόγια
γιατί με τρέχεις δίχως
διαβατήριο
αλλιώς τον έρωτά μας τον φαντάζομαι
δεν πρόλαβα να βγάλω
εισιτήριο
R
Που με πας
από βαγόνι σε βαγόνι με πετάς
μυστήριο και συ σαν τη ζωή
σε σπρώχνει σ’ ένα τρένο κι’
όπου βγει
ποιος να’ ναι τάχα ο
προορισμός
θα μας το μάθει ίσως ο καιρός
Μαρία
Αυτή τη φλόγα θέλουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήκι' ας έχει και οδύνη
και γράψε αλίμονο σ' αυτόν
που η φωτιά του σβύνει