Ειν’ στα αλήθεια

Ειν’ στα αλήθεια κουτσό της ζωής το ταξίδι...

Μεθυσμένα πουλιά στις λωρίδες του δρόμου

Σαστισμένα παιδιά στου πατέρα τον ώμο

Σκοτεινοί ποιητές και περίεργοι φίλοι

Ειν’ στα αλήθεια κουτσό της ζωής το ταξίδι

Ακριβό μυστικό στου μυαλού την γωνία

Λέξεις τρέχουν πολλές μα ουσία καμία

Ειν’ στα αλήθεια ουρλιαχτό η φωνή στην προβλήτα

Μια βροντή ξαφνική σου θυμίζει να ζήσεις

Δεν πουλάνε τα όνειρα σε αγορές μα σε πάθη

Ειν’ στα αλήθεια πολλά δεν χωρούν σε καλάθι

Δυο σταυρούς κάνε πριν να γευτείς το καντήλι

Τα παπούτσια σου λιώσαν σε ορκισμένο χατίρι

Ειν’ στα αλήθεια μικρός και περίεργος ο κόσμος

Σε προσμένει να πας να τον δεις όλον μόνος

Στέκει κάπου ψηλά  το τραγούδι να ακούσει

Που μεθάει τα βουνά και της μπάμπως το μούσι 

 Σπύρος Βαρθολομαίος