Και συμβιβασμοί

Ασκητής μοναξιάς δεν αξίζει ν’ αγιάσεις...
 

Με ανθρώπους θα ζήσεις, μ’ αυτούς θα γεράσεις

και θα γίνουν μαζί τους συμβιβασμοί,

ασκητής μοναξιάς δεν αξίζει ν’ αγιάσεις,

μη περάσεις στη λήθη, μακριά απ’ τη ζωή.

Είν’ ωραία τα όχι, να λες και ν’ αστράφτεις

και ευθεία να είναι μπροστά σου η ζωή.

Με ανθρώπους θα ζήσεις, μ’ αυτούς θα γεράσεις

και ο Βίας το είπε: «οι πλείστοι κακοί».

Από κόλακες, φαύλους, μικρούς και γελοίους,

ασφαλείας απόσταση κράτα σωστή,

αναζήτησε, βρες τούς ωραίους τιμίους,

να μπορείς τις αρχές να κρατάς στη ζωή.

Οι εκπτώσεις στα όχι σου λίγες θα είναι

και τα ναι, με περίσκεψη πάντα, θα λες,

με το μέσα σου σίγουρος φίλος θα είσαι,

της συνείδησης θα ’ναι αγνές οι φωνές.

Άρης Άλμπης