ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ή Η ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ

Aμοιβαιότητα, τι κάλπικη λέξη!

 

Τον είδα κάπου στ΄όνειρά μου

εθελοντή αιχμάλωτο.

Να χάνεται μεσ΄ το κενό

χωρίς το φόβο της αιώνιας ησυχίας.

Αντίκρυ του η απαίτηση :

‘’Κι΄ άλλο’’

ή

‘’πιο σκληρά’’

Χωρίς καμιάν επίφαση αμοιβαιότητας.

-αμοιβαιότητα, τι κάλπικη λέξη!-

Η γυναίκα με το πολύεδρο πρόσωπο

του δάνεισε το βάθος.

Όπως η γη την επανάληψη πουλιών

π΄αλλάζουν χρώμα.

Πάνω της είχε δει πολεμιστές

Ξέροντας πια ποιός θα νικήσει

Γνώριζε τον πόνο του ακρωτηριασμού που θάρθει.

Γνώστης ψύχραιμος (απαθής )

που χάνεται σκληρά μες τις σκιές.

Σ΄αυτές που κολυμπούν κάποιοι

Πλησιάζοντας

Το ατελές.

Νίκος Κυριακίδης 
Aπό τη συλλογή  ''ΔΡΟΜΟΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΓΟΝΑΤΑ'', εκδ. Ars Poetica, 2013.