Της φωτιάς πηγάδι

Δεν είναι όπως σου το 'ταξαν αυτό το παραμύθι...

Στίχοι: Αθηνά Σπανού
Μουσική: Πάρις Μιχαλάτος
Ερμηνεία: Νίκος Αντωνόπουλος

Εκεί που πια ξεχείλιζε του νου σου το ποτήρι,
αφού ποτέ δε σου 'γινε κανένα σου χατίρι,
ήρθαν τα χιόνια κι άπλωσαν της λησμονιάς σεντόνι,
σ' αυτό που πνίγει τη ζωή και την καρδιά πληγώνει...

Τα πάντα πάγωσαν εκεί που λίβας είχε πέσει
και η καρδιά σου άδειασε απ' όσα είχε χωρέσει...
Αισθήματα και προσευχές στο άσπρο κοιμηθήκαν,
ο διάβολός σου κι η ευχή όταν συναντηθήκαν...

Μικρός που είναι ο κόσμος σου σε τούτη δω τη λήθη...
δεν είναι όπως σου το 'ταξαν αυτό το παραμύθι...
Οι ήρωες αγάλματα, ο χρόνος δεν περνάει...
ζωή χωρίς αντίκρισμα αν κάτι δεν πονάει...

Απ' το πηγάδι της φωτιάς ψελλίζει μια φωνή:
«Ποτέ δεν συνηθίζεται του ουρανού το γκρι,
ποτέ δεν λησμονιέται της θάλασσας το μπλε...
Η ανάγκη για ανάσα δεν χάνεται ποτέ...»


Ο στίχος συμμετείχε στον τελικό των Αγώνων Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού2/Στίχος.