Μέσα στα Μάτια της Βροχής

Για πες μου που μπορείς να φτάσεις για σένα για να σου πω αν θα με βρεις τελικά...


Όταν μιλάει ο αέρας μες τη νύχτα
Λένε ξυπνάνε πάντα οι ψυχές
Κάτι σαράβαλα κορμιά μένουν στο χώμα
Γεμάτα λάσπες, γεμάτα εντολές

Μέσα στα μάτια της βροχής
Αν δεν μπορείς να δεις το μονοπάτι
Δεν φταίει η άνοιξη που τρέχει να σε βρει
Μα ο χειμώνας που σου κλείνει πονηρά το μάτι
Και σου φωνάζει κρύψε τη ψυχή

Για πες μου που μπορείς να φτάσεις για σένα
Για να σου πω αν θα με βρεις τελικά
Πέφτει βροχή και δεν ακούς τη σιωπή μου
Και ο χειμώνας σου φωνάζει έλα πιο κοντά

Μέσα στον ήχο της βροχής
Αν δεν μπορείς να ακούσεις τη σιωπή μου
Θα αργήσεις ξέρω να γυρίσεις πίσω
Θα πιεις και πάλι και θα ζαλιστείς
Μα αν μπω στο πρώτο όνειρο σου θα σε βρίσω

Έτσι θα χάσω, έτσι θα γεννηθώ
Γιατί η αγάπη δεν είναι ένα φως στο χιόνι
Έτσι θα μείνω μόνος μέχρι να σε δω
Μέσα απ’ τα μάτια της βροχής να τρέχεις μόνη

Σάκης Αθανασιάδης