Να περπατήσουμε μαζί σ’ όμορφα μονοπάτια...
Άσε το πείσμα σου μικρή και έλα να βρεθούμε
Να κάτσουμε σε μια γωνιά οι δυο μας να τα πούμε
Και να μου πεις τι σού 'πανε κι έφυγες μακριά μου
Και μ’ άφησες μονάχο μου και μάτωσ’ η καρδιά μου.
Έλα λοιπόν όπως παλιά και κάθισε κοντά μου
Βάλε το χέρι αγκαλιά και βγάλ’ μ’ απ’ τον σεβντά μου
Και πες μου λόγια τρυφερά σαν μ’ είχες μαθημένο
Έλα και χαμογέλασε μην είσαι θυμωμένο
Έλα λοιπόν όπως παλιά και κάθισε κοντά μου
Βάλε το χέρι αγκαλιά και βγάλ’ μ’ απ’ τον σεβντά μου
Άσε το πείσμα σου λοιπόν και κοίτα με στα μάτια
Να περπατήσουμε μαζί σ’ όμορφα μονοπάτια.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου