Πανεπιστήμιο

Δεν είναι φιλολό, είναι μυστήριο...
 

Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Ερμηνεία: Φάνης Μεζίνης

Κι άμα θες αναφορά
Πήγε 2000
γίναν οι γονείς μωρά
τα μωρά μπαμπάδες
Κι όπως περπατούσα
κι όπως σ’ αγαπούσα
ζούλα μού το σφύριξαν κάτι μασκαράδες,
κι όπως περπατούσα
κι όπως σ’ αγαπούσα
τ’ άκουγα που το `λεγαν κι οι πιτσιρικάδες:

Ο έρωτας δεν πάει πανεπιστήμιο,
δεν ξέρει γράμματα, ξέρει τον δήμιο
που ρίχνει τις καρδιές, ρίχνει τα σώματα
πάνω στα στρώματα – πάνω στα στρώματα
Ο έρωτας δε θέλει φροντιστήριο,
δεν είναι φιλολό, είναι μυστήριο.
Χτυπάει κατευθείαν με το ένστικτο,
μωρό μου ευαίσθητο
παιδί μου ευαίσθητο.

Κι άμα θες αναφορά
Πάει κι ο αιώνας,
ο έρωτας φτερά φορά
να κι ο Παρθενώνας
Κι όπως είχα αράξει
κάπου με τ’ αμάξι
ζούλα μού το σφύριξαν κάποιοι απ’ τους θαμώνας,
κι όπως είχα αράξει
κάπου με τ’ αμάξι
άνοιξη ερωτεύτηκε κι ο παλιοχειμώνας.

Δισκογραφία:
Τα μπλουζ τα λαϊκά 2000