Mοναξιά μου

Ο ήλιος ξέχασε ν' αφήσει μια ελπίδα...

Η μοναξιά μου ένα δωμάτιο σκοτεινό

ο ήλιος ξέχασε ν' αφήσει μια ελπίδα

και όταν τα θέλω γίνουν δεν μπορώ

τότε η μοίρα μας, μας έστησε παγίδα

Η μοναξιά μου ένα ωραίο πρωινό

που το χαλάει ξαφνικά μια καταιγίδα

όταν κοιτώ αυτούς που αγαπώ

να χάνονται σαν μια ακόμα Ατλαντίδα

Η μοναξιά μου ένα εσώψυχο κενό

που δεν αφήνει το χαμόγελο να απλώσει

παγιδευμένος στο δικό μου το βυθό

χωρίς κανένας να μπορέσει να με νιώσει

Η μοναξιά μου χίλιες σκέψεις στο μυαλό

όταν το βράδυ προσπαθώ να ησυχάσω

η μοναξιά μου ένα ακόμα σ' αγαπώ

που φώναξα λίγο πριν να σε χάσω

Μα μοναξιά μου κάποτε να δεις

εγώ και συ θα γίνουμε δυο φίλοι

κι αν δεν αντέξεις και μπορέσεις να χαθείς

μην μου χρεώσεις πάλι έμενα την ευθύνη

Νικόλας Παρίσης