Πεθαίνοντας στο σαλόνι vol. 2

Μυαλό μεθυσμένο με νόθα φιλιά, τη λύτρωση ψάχνει στης λήθης τη σκόνη...

 

Το πάθος ανάβει, η φλόγα φουντώνει

Μυαλό μεθυσμένο με νόθα φιλιά

Τη λύτρωση ψάχνει στης λήθης τη σκόνη

Γυρεύεις το χάδι σε ξένη αγκαλιά

Και η αγάπη μου αργοσβήνει στο σαλόνι

Μες στο μπαούλο το ύφασμα λιώνει

Μα ο χρόνος δε σβήνει σημάδια παλιά

Καινούργιες ιδέες, ο νους σου μπουκώνει

Πληγές ξεχασμένες, φουντώνουν ξανά

Και η αγάπη μου αργοσβήνει στο σαλόνι

Άδειο κρεβάτι η μοναξιά παγώνει

Παράνομα μπαίνεις σε άλλη φωλιά

Ζητάς τον έρωτα σε ξένο βαγόνι

Αγκάθι συρμάτινο τρυπά τη καρδιά

Και η αγάπη μου αργοσβήνει στο σαλόνι

Το όνειρο χάνεται, ο χρόνος το σώνει

Η ελπίδα σου πλέον σηκώνει πανιά

Κεντρί δηλητήριο στο αίμα τρυπώνει

Η ψυχή σου πλημμύρισε απ’ τη μοναξιά

Και η αγάπη μου αργοσβήνει στο σαλόνι  

Περνάνε τα χρόνια, το δέρμα ζαρώνει

Τους πόθους σου παίζεις σε μία ζαριά

Θηλιά στο λαιμό σου, το σχοινί τεντώνει

Άραγε ποιος θα σου φέρει τη ζεστασιά;

Και η αγάπη μου αργοσβήνει στο σαλόνι

Θανάσης Βορδός