Πούλησα τις βέρες μας

 Μαλάκα, σ' αγαπώ... Τα μπλουζ τού αγρότη.


Στίχοι: Ευθύμης Κούρτης
Μουσική: Ευθύμης Κούρτης
Ερηνεία: Ευθύμης Κούρτης


Πούλησα τις βέρες μας για να 'ρθω Σαλονίκη.
Βύρωνας, Μετς, Καλαμαριά, η Ελλάδα μάς ανήκει.
Ήρθα και σε βρήκα έξω απ' τον Πύργο το Λευκό,
λιώμα μού ψυθίρισες: «μαλάκα, σ' αγαπώ...».

Πούλησα τις βέρες εσένα να 'ρθω να 'βρω
κι ήρθα και σου έφερα και μία φούντα μαύρο.
Πήγαμε και την ήπιαμε στο Θερμαϊκό,
εκεί μου το 'πες δυνατά: «μαλάκα, σ' αγαπώ!».

Έφυγα κι απόμεινε η ζωή μου, πλέον, άδεια,
μα είπα να την βγάλω ένα χειμώνα στα Λαγκάδια.
Έλα να με βρεις καμμιά μέρα και στο βουνό.
Θέλω να φωνάζεις: «ρε μαλάκα, σ' αγαπώ!».

Ν' αντιλαλεί η φωνή σου στους γκρεμούς
και θα σου παίζω κάθε βράδυ κι ένα μπλουζ.
Ν' αντιλαλεί η φωνή σου στα βουνά
και θα σου παίζω κάθε βράδυ μπαγλαμά.

Κι αύριο σε παντρεύομαι, αν το θες, και δίχως βέρες.
Το 'χε πει κι ο Παύλος, ίσως να 'ρθουν κι οι καλλίτερες ημέρες...
Στον Άη-Γιώργη τον Καρύτση ή την Αγιά-Σοφιά.
Όπου μας αφήσουν κι όπου είναι ανοιχτά.

Ό,τι και να κάνω, στην Αθήνα θα γυρίζω...
Σ' αυτό το λατρεμένο το τσιμέντο και το γκρίζο.
Θα 'ρχομαι να σε φιλάω κάθε πρωινό
και θα σου φωνάζω «ρε μαλάκα, σ' αγαπώ!»...