Βράδια σαν αυτό

Νιώθω έχω χαθεί σ’ ένα δρόμο που γράφει πού να είσαι εσύ…;

Κάνει κρύο απόψε

κι η καρδιά μου πονά

όσα ήθελα φως μου

έχουν κάνει φτερά.

Μια μικρή καταιγίδα

κάτι σαν αστραπή

και μετά πάλι μόνη

πάλι άδεια ζωή.

Βράδια σαν αυτό πονάω

γιατί λείπεις, σε ζητάω

κλαίω και δεν είσαι πουθενά

βράδια σαν αυτό ξεσπάω

να ’ξερες πως σ’ αγαπάω

θέλω να σε δω , να ’ρθεις ξανά.

Θέλω να σε δω να ’ρθεις ξανά…

Έχουν πια όλα αλλάξει

και πονάω πολύ

κι η καρδιά που αγαπούσε

ραγισμένο γυαλί.

Είμαι πάλι κομμάτια

νιώθω έχω χαθεί

σ’ ένα δρόμο που γράφει

πού να είσαι εσύ…?

Πόπη Κλειδαρά