Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Η πραλίνα μου
Κάπου το ξέρω αυτό το βλέμμα
είν' αυτό που συγχωρεί το παιδικό μου ψέμα
κι όταν δίπλα του περνάω κάτι τάχα μου γυρεύει στα σκαλάκια
τους γοφούς μου κρυφοβλέπει και μου στέλνει ραβασάκια
το πρωί μεταμορφώνεται σε ξύλινο παγκάκι
είν' αυτό που πάω και κάθομαι και ζωγραφίζω δάση
κάπου το ξέρω αυτό το βλέμμα
είν' αυτό που όταν με βλέπει μου κάνει ζάχαρη το αίμα
στο ανοιγόκλειμά του τραμπαλίζομαι
και παίζω "γύρω-γύρω όλοι"
κι όταν λυπάται και δακρύζει
απ' το συρτάρι μου πηδούν οι ροζ μου μαρκαδόροι
και κάθε δάκρυ του με πείσμα το παίρνουν στο κατόπι
και σαν το πιάσουν και το βάψουν
είναι όλα γύρω σαν να χύθηκε φράουλα σιρόπι
κάπου το ξέρω αυτό το βλέμμα
μια νύχτα του Μαϊού οι κόρες του μου βάλαν στέμμα
κι εγώ κρατώντας μαργαρίτες
ανέβηκα να κάνω κούνια
σε μια απ' τις βλεφαρίδες του με γύρη στα ρουθούνια
κι ήταν σαν τότε που παιδάκι με πήγαιναν στο πάρκο
με την μερέντα μου στις τσέπες θα σκότωνα τον δράκο
στο σχολείο μου την έκρυβα μέσα στην κασετίνα μου
μέχρι που κοίταξα τα μάτια σου και γίνανε αυτά η πραλίνα μου.
Κόρα Μαίη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Απίθανο, μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘελω
ΑπάντησηΔιαγραφήσοκολατααααααααααααα ΤΩΡΑ..
θελω μερεντουλααααααα ΤΩΡΑ....
θελω δυο ματακια να κανουν ζαχαρη το αίμα μου ΤΩΡΑ...
γιατί μας άνοιξες την Όρεξη Γιωργο??...
Γιατι????
Αγαπημένη Κόρα Μαίη
ΑπάντησηΔιαγραφήμας 'έφτιαξες' για τα καλά όπως κατάλαβες..
Ντάλια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου..
Κάκια μου
η όρεξη για σοκολάτα ικανοποιείται εύκολα (αρκεί μια βόλτα στο περίπτερο).. Η άλλη,όμως, για τα δυο μάτια μπορεί και να σε τρελλάνει όταν αυτά είναι μακριά..
Την αγάπη μου..
Πόσο χαίρομαι που η Κόρα μας γλύκανε με τις υπέροχες εικόνες της και πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη, μοναδική.
Το Σάββατο θα έχω υλικό όμορφο στην εκπομπή μου.
Ευχαριστώ πολύ.
οκ..............
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα τι θελεις?..
καλα..
σημερα απο-τρελαΘΗκα... ουτως ή άλλως....
οποτε?...
φιλι.... σοκολατενιο...