ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ

Απόψε η νύκτα, στο μπαράκι,
στην αγάπη ετοίμαζε θανατικό.
Σύννεφα φωλιάσανε στα χείλη μας
και χιόνι στη καρδιά μας.
Θέλαμε τα δυο μας να χωρίσουμε,
το φως από τον ήλιο.
Να μην υπάρχει ορίζοντας
σ' ανατολή και δύση.

Με σιωπή τυλίχτηκε ο χρόνος
και βουβοί στην απορία μας
αν άξιζε του χωρισμού ο πόνος
χαθήκαμε στη μουσική
που έπεφτε με νάζι, απαλή
δίχως νου, δίχως κορμί,
μόνο σε τόνους τρυφερούς
σα παράπονο στ' ακρογιάλι
που σέρνονται κοχύλια.

Πήρε του λόγου μας το κακό
το έκανε Εικόνα Αγια
και θύμισε τη ζάλη την παλιά
του Ερωτά μας
τριαντάφυλλα σκορπίζοντας
στο παραλίγο φονικό μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟ
‘’ΔΕΝ ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ Η ΑΓΑΠΗ’’

Πλουμής Ανέστης