Να ουρλιάζω και το ουρλιαχτό μου ν'αντηχεί γελοίο,στους αθανάτους...
'Κραυγή' - Έργο της Αλεξάνδρας Καλουτά
Πώς να καθαρίσω τις ρίζες
αφού το χώμα που τις σκεπάζει
βρίθει,αιώνια δηλητήριο.
Πώς να καθορίσω τις ρίζες
όταν οι ελάχιστες βροχές,
υγρή πλευρά του ολοκαυτώματος,είναι.
Πώς να ελευθερώσω τις ρίζες
όταν οι καρποί τους
είναι ο φόβος μου...
Ρίζες,νεύρα του εγκεφάλου
που με σφράγισαν υπόγεια
να ουρλιάζω
και το ουρλιαχτό μου ν'αντηχεί
γελοίο,στους αθανάτους.
Θανάσης Διμηνάς
'Κραυγή' - Έργο της Αλεξάνδρας Καλουτά
Πώς να καθαρίσω τις ρίζες
αφού το χώμα που τις σκεπάζει
βρίθει,αιώνια δηλητήριο.
Πώς να καθορίσω τις ρίζες
όταν οι ελάχιστες βροχές,
υγρή πλευρά του ολοκαυτώματος,είναι.
Πώς να ελευθερώσω τις ρίζες
όταν οι καρποί τους
είναι ο φόβος μου...
Ρίζες,νεύρα του εγκεφάλου
που με σφράγισαν υπόγεια
να ουρλιάζω
και το ουρλιαχτό μου ν'αντηχεί
γελοίο,στους αθανάτους.
Θανάσης Διμηνάς
Ωωω ρε Γιώργο! Μιλάμε για πολύ δυνατό στίχο! Βαθειά εισέρχεται ο Θανάσης Διμηνάς. Βαθιά μέσα στη ψυχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φορες που οι Ρίζες μπλεκονται με τα Κλαδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ο Ουρανος σαν Υγρή Γη φιλοξενεί Νεες Ωθησεις προς την Ατμόσφαιρα του Ονειρου....
-Τετοια συγκυρία κι αυτος ο Στιχος!....
Φιλί....
Πραγματικά έξοχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘανάση, κάθε σου κατάθεση μας πάει λιγάκι βαθύτερα στις αλήθειες μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε!
Πάντα ήμουν περήφανη για εσένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά με εκπλήσσεις όλο και πιο πολύ...
Με αγάπη, πολύ αγάπη όμως...
Η Αδερφούλα σου!!!
Πολύ καλό αδερφέ!
ΔιαγραφήΘαναση μας εστειλες! Η οργη μεσα απο τους στιχους σου εχει μια μαγεια που ομοια της πολυ δυσκολα θα βρεις! Μπραβο και ευχαριστουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ωραία,όταν θραύσματα ψυχής,λαβώνουν φίλους!εις το επανιδείν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαύρη ντουλάπα
ΑπάντησηΔιαγραφήμαύρο το φως
λίγες κουβέντες
σάπιος καπνός
σάπιος ο κόσμος
λίγες στιγμές
μαύρο φεγγάρι στις καρδιές
μαύρη μαύρη ζωή που κάνουμε εμείς
οι μαύροι κλεφτές http://www.youtube.com/watch?v=8naB-4dV0iY&feature=related πολύ ενδιαφέρον αλλά στο ίδιο μοτίβο αλλιώς σίγουρα θα ήταν αριστούργημα
φίλε\η.αναφέρεσαι στους στίχους,όταν λες"ενδιαφέρον αλλά στο ίδιο μοτίβο αλλιώς σίγουρα θα ήταν αριστούργημα" ή στο κομμάτι του Μπακαλάκου?
ΑπάντησηΔιαγραφήτόση μαυρίλα ρε παιδί μου, είναι κακή αφού γραφείς ωραία.... η πρόταση μου είναι να έγραφες και κάτι πιο χαρούμενο η κάτι πιο διαφορετικό για να σπάμε και καμιά μανιέρα που και που ... αλλά αφού και εσύ το ίδιο διαπραγματεύεσαι για τις << ρίζες >> καυτές μην το σκέφτεσαι και φιλική συμβουλή πειραματισου και κάτι καλύτερο θα βγει
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήανωνυμε καλο θα ηταν οταν "επιτιθεσαι" ετσι στο δημιουργο και του προτεινεις καποιο αλλο ειδος γραφης, να το εκανες τουλαχιστον επωνυμα! Ο ποιητης αυτο ειχε μεσα του αυτο εγραψε, το τι νιωθει ο ποιητης ειναι νομος και νομιζω εκφρασεις τυπου "μανιερα" ειναι το λιγοτερο αδοκιμες και ως ενα βαθμο προσβλητικες προς τον υπογραφοντα αυτου του υπεροχου ποιηματος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ ότι δεν είναι φιλαυτία δεν είναι απαραίτητα επίθεση, σκοπός του ανθρώπου είναι η εξέλιξη. Όπως ανέφερα, και προηγούμενος η θεματολογία του ποιήματος και το συναίσθημα που βγάζει εξαιρετικό αλλά είναι ένα κλισέ που μερικές φορές καλό θα ήτανε να σπάμε , αλλά αν ενδιαφέρεσαι για την πραγματική καλυτέρευση του ανθρώπου-ποιητή, κάλο θα ήταν να ακούμε και κάτι το διαφορετικό,
ΑπάντησηΔιαγραφήβεβαία το ποίημα έχει έναν έξοχο τίτλο και έτσι η μαυρίλα που βγάζει απαραίτητη Θανάση με όλη μου την αγάπη συνέχισε την καλή δουλειά και πειραματισού λίγο δεν είναι κακό
Η κριτική είναι το εργαλείο της εξέλιξης και είναι απαραίτητη.Νομίζω ότι κανένας λογικός άνθρωπος,δεν θα ήθελε να είναι αρεστός σε όλους.Αυτό θα ήταν κατάρα,μανιέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ανώνυμος σχολιαστής, μάλλον, δεν είναι και πολύ σχετικός με την ποίηση, ούτε έχει κατανοήσει το από πού πηγάζει η ανάγκη για δημιουργία έργων τέχνης. Έργα του στυλ "ο ήλιος λάμπει, είμαι καλά, τα σκυλάκια γαβ-γαβ-γαβ, τα πουλάκια τσίου-τσίου..." σχεδόν πάντα καταλήγουν στο "...τα ψαράκια τίποτα" και είναι απλώς δημιουργίες του συρμού για παιδικά τραγουδάκια. Καλώς ή κακώς, τα αριστουργήματα (και δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα) σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης δημιουργούνται από την ορμή που προκαλεί η απελπισία, η οργή, η συνειδητοποίηση της ματαιότητας της ύπαρξης, ο κυνισμός...Αυτός είναι κι ο λόγος που θαυμάζονται από τους περισσότερους. Γιατί είναι συναισθήματα που στην καθημερινότητα τα άτομα εκφράζουν, κατά κανόνα, με δυσάρεστο τρόπο κι όχι μέσω της τέχνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις εκφράσεις τύπου "τόση μαυρίλα είναι κακή", "ό,τι δεν είναι φιλαυτία, δεν είναι (...) επίθεση", "σκοπός του ανθρώπου είναι η εξέλιξη",θα έγραφα πολλά, αλλά δε θέλω να καταχραστώ το χώρο του Γιώργου.
Θα ήθελα πάντως να διαβάσω κάποιο ποίημα του ανώνυμου, ώστε να καταλάβω "την πραγματική καλυτέρευση του ανθρώπου-ποιητή" και το "κάτι διαφορετικό"...!
Θανάση, μην ακούς κανέναν.
Κέρατο... αν οι άνθρωποι δεν ακούνε κανέναν μάλλον κούφοι, θα είναι.... εγω ξέρω ολη την δουλειά του αγαπητού. ( σαφώς και ο πόνος και η απελπισία πουλάει γιατί είναι κάτι το υπαρκτό μην ξεχνάμε και τις ρίζες μας τον Καρυωτάκη και όλους τους καταραμένους ποιητές.... το θέμα είναι οτι σε αυτές τις μέρες που βιώνουμε όλα αυτά που μας πνιγούν να μην μένουμε με σταυρωμένα τα χεριά..)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θανάσης ήδη εχει καταλάβει ποιος είμαι ,οπότε μπορώ να κρατήσω την ανωνυμία μου ειδικά τώρα που είναι και στην μόδα ..
Εγω δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή, αλλά Ο Θανάσης μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός δημιουργός πρώτον γιατι εχει καλη γραφή και δεύτερον δυνατή θεματολογία ο μονός σκοπός ομως για να επιτευχθεί η αλλαγή και η ουτοπία να πραγματωθει ειναι το να μην μεμψιμοιρούμε και να δράσουμε
φιλέ συνέχισε την καλή δουλειά αλλά ας μην μείνουμε άλλο να αγναντευουμαι τα κύματα ,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα στεναχωριόμαστε για τις ρίζες και τα λοιπά όσο θα αισθανόμαστε μέτριοι σαν μέτριοι (αυτό το λέω από αφορμή το πρώτο σου ποίημα στην στιχο-μυθια )θα δρούμε και αυτό σε περίπτωση που δρούμε.... Αν θες να κανείς κάτι με τις ρίζες που σε πνίγουν βαλτές φωτιά
γιατί κοντεύει και ο καιρός που θα ακούσουν το ουρλιαχτό σου οι αθάνατοι και δεν θα αντηχεί στα αυτιά τους ως γέλιο άλλα ως πολεμική ιαχή
kerato.τους ακούω όλους.με κάποιους γελάω,με άλλους κλαίω,με άλλους θυμώνω,με άλλους συμφωνώ...Ανώνυμε.μπορεί να ξέρεις σχεδόν όλο το"έργο μου",αλλά μάλλον ξέχασες ποιος είμαι.με χαρακτηρίζεις ως μεμψίμοιρο και αδρανή και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορώ να γίνω"πολύ καλός?".σε τι?χαίρομαι πάντως που έχεις βρει την συνταγή για να γίνεις "πολύ καλός" σε κάτι και που έβαλες φωτιά στις δικές σου ρίζες.φοβάμαι όμως,πως αυτή η αποδέσμευση σε μεταμόρφωσε σε κάτι που δεν είσαι.το ουρλιαχτό,ωστόσο, θα αντηχεί "γελοίο" όχι ως "γέλιο" και μια πολεμική ιαχή μπορεί ν'ακουστεί "γελοία".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σε χαρακτήρισα ούτε μεμψίμοιρο ούτε αδρανή , το ποίημα σου όμως μου βγάζει μια αγωνιά και ωστόσο μια απορία , μια αδράνεια και έναν εγκλωβισμό που ξέρω ότι δεν σε χαρακτηρίζει. απλώς πιστεύω ότι όταν τα πράγματα φτάνουν στον πάτο ο μονός τρόπος αντιδράσης είναι η άνοδος και δυστυχώς τα πράγματα έχουν ζορίσει τόσο που δεν έχουμε καιρό για χάσιμο πρέπει να δράσουμε δεν διαφωνώ με το ποίημα ως ποίημα αλλά με την ψυχολογία που αποπνέει αυτή την χρονική περίοδο, τώρα αυτό είναι προσωπική μου άποψη οπότε μην την δίνεις και τόση σημασία ούτε ποιητής είμαι ούτε δημιουργός
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά πιστεύω ότι χρειαζόμαστε όσο τίποτα μια ηθική άνοδο και μια εσωτερική καλυτέρευση εφόσον υπάρχουν τόσο καλοί δημιουργοί που ξέρουν να χρησιμοποιούν εξαίρετα τον λόγο ας περάσουν και ένα αισιόδοξο μήνυμα γιατί τα πολλά σκατά που μας περνάνε καθημερινά μας έχουν πνίξει αγαπητέ σκαταρα
είναι πάντως πολύ όμορφο να υπάρχουν τέτοια ποιήματα που να έχουν τέτοια απήχηση
ΑπάντησηΔιαγραφήάσχετα αν διαφωνούμε η συμφωνούμε το λιγότερο πάντως μας είναι ότι μας κάνουν να σκεφτούμε και για αυτό ευχαριστούμε και την στίχο-μυθια και φυσικά τον δημιουργό
μη τρελλαινεστε ρε παιδια!!! Ψυχραιμια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι τα μεγάλα έργα: Δυναμιτίζουν τις σιγουριές μας, μας ξεβολεύουν, μας προκαλούν! Η μεγάλη τέχη δεν δίνει απαντήσεις - δημιουργεί όμως μεγάλα ερωτηματικά!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάλι μπράβο Θανάση!
έτσι είναι αγαπητέ Γιώργο.. συμφωνώ σε όλα...(όσα είπες πριν ).. τα μεγάλα έργα σηκώνουν συζήτηση και ακόμα ακόμα και αμφισβήτηση γιατί μονό έτσι θα καταλάβουμε κάποτε τι ήθελε να πει ο ποιητής αλλιώς μένουμε στο ελληνικό κομμάτι να χειροκροτούμε ακόμα και αν δεν καταλάβαμε το έργο Θανάση περιμένουμε την δυναμική σου συνεχεία
ΑπάντησηΔιαγραφή