Εσύ

Δώσε μου απ’ τα χείλη σου τη γλύκα της αγάπης να κερνώ...

Εσύ, που μες στα χέρια σου

μου δίνεις τη ζωή να πιω,

εσύ, που μες στα μάτια σου

τον ουρανό με κάνεις να κοιτώ,

δώσε μου απ’ τα χείλη σου

τη  γλύκα της αγάπης να κερνώ.

Γλυκό πιοτό τα λόγια σου,

τα πίνω διψασμένη και μεθώ.

Είν’ αγιοπότηρο η χούφτα σου.

Σκύβω να πιω να δροσιστώ.

Ζάλη γλυκιά φέρνει το χάδι σου.

Πέφτω στην αγκαλιά σου να πνιγώ.

Εσύ, που η λάμψη του προσώπου σου

φέγγει το δρόμο για να βρω,

εσύ, που η ανάσα σου

είν’ οξυγόνο για να ζω,

κάνε με απ’ τη φλόγα σου

σαν το κεράκι να καώ.

Στο δάσος της αγάπης σου

δε με πειράζει κι αν χαθώ.

Έχω πυξίδα την αγάπη σου.

Στην πλώρη τρέχω να σε βρω.

Μια θάλασσα το σώμα σου

και μακρινό ταξίδι ξεκινώ.

Ρένα Παλατιανού