Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Δική σου...



Ζούμε τις νύχτες
σαν των μωρών τις κουδουνίστρες
ένα άγγιγμά μας
κλωστή για χίλιες κουβαρίστρες
μ' ένα πλην εσύ στο στόμα
κι άλλο ένα ΄γω ακόμα
στα χείλια σε φιλώ
και κάνουμε σταυρό...

μ' άνθη λεμονιάς χλωμά
στεφάνι να μου πλέξεις στα μαλλιά
να 'μαι μες στην αγκαλιά σου
η Πρωτομαγιά σου
και τ' άσπρο μου φουστάνι
να ΄ναι πάντα η ανάσα που δεν σου φτάνει
να θέλεις να ΄μαι μιά
δική σου ξέχειλη κουταλιά
δική σου εγώ Πρωτομαγιά...

ζούμε τις ημέρες
σαν δαχτυλίδια της μαμάς
μες στις μπιζουτιέρες
κρύβεται η ζωή για εμάς
μ' ένα πλην εσύ στο στόμα
κι άλλο ένα ΄γω ακόμα
στα χείλια σε φιλώ
και κάνουμε σταυρό...

μ' άνθη λεμονιάς χλωμά
στεφάνι να μου πλέξεις στα μαλλιά
να ΄μαι μες στην αγκαλιά σου
η Πρωτομαγιά σου
και τ' άσπρο μου φουστάνι
να 'ναι πάντα η ανάσα που δεν σου φτάνει
να θέλεις να 'μαι μιά
δική σου ξέχειλη κουταλιά
δική σου εγώ Πρωτομαγιά
δική σου εγώ Πρωτομαγιά...

Κόρα Μαίη

5 σχόλια:

  1. Υπέροχο...
    Ένιωσα "Δική σου", της ποιήτριας...

    Τα φιλιά μου.. πρωινές ιδιοκτησίες ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολάνθιστο και δροσερό με αρώματα από άνοιξη...
    Πολλά μπράβο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάκια μου και Bd μου..

    Τα φιλιά μου.. Χαίρομαι που σας άγγιξε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κόρα Μαίη

    Για μία ακόμη φορά μας αιφνιδιάζετε θετικά με την αποκάλυψη του μαγευτικού σας κόσμου..

    Ελπίζω το βιντεάκι που σας ετοίμασα να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας και να υπηρετεί το πνεύμα των στίχων σας..

    Την αγάπη όλων μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κόρα, συνεχίζεις να με εκπλήσσεις και να μου δημιουργείς συναισθήματα ζεστά.
    Ήρθε η ώρα λοιπόν να σου πω, πως αναζητώ κάθε φορά το νέο σου στιχούργημα, την καινούρια σου κατάθεση.
    Την αγάπη μου και την εκτίμησή μου μαζί με το ευχαριστώ για τον πλούτο που δίνεις στις εκπομπές μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή