Να τραγουδάμε αγκαλιά
μονάχα με τα μάτια...
(*Photography by Justin Kefalas)
Ποιο όνειρο μεσάνυχτα μας έκανε κομμάτια
να τραγουδάμε αγκαλιά
μονάχα με τα μάτια;
Μαζί να βάλουμε φωτιά
και να καούμε ακόμα
μαζί σου στο μυστήριο,
μαζί σου και στο σώμα
Απ’ το φεγγάρι ως τη
γη είναι μια νύχτα δρόμος
εμείς γι’ αλλού το
πήραμε, αλλού μας πήγε όμως
με όρκους ντύνεται η
καρδιά για να σκαλώσει η αγάπη
μα φεύγει η αθωότητα
κι αφήνει πίσω στάχτη
Το πάντα είναι
παράξενο, κρατάει δυο νύχτες μόνο
η μια βάφεται στ’
όνειρο, η άλλη μετράει τον πόνο
τ’ αστέρια που μας
σκέπασαν γυμνούς στο ακρογιάλι
σβήσαν μοιραία το πρωί
κι είμαστε μόνοι πάλι
Γιώργος Γκρίλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου