Μαζεύω όνειρα, φυσάει και σκορπάνε,
κάτι τα πιάνει και πεθαίνουν το πρωί,
μ` αφήσαν μόνο μου οι φίλοι μου και πάνε,
άρρωστος δρόμος και μ` αδειάζει την ζωή.
Καράβι φτιάχνω και σαν βάρκα, δες, βουλιάζει,
λειώνει στα κύματα σα να `ναι από χαρτί,
γέμισε τρύπες η αγάπη μας και μπάζει,
άρρωστος δρόμος και κουράζετ` η ψυχή.
Παλάτια χτίζω στις μεγάλες λεωφόρους,
γίνονται ερείπια στη πρώτη τη βροχή,
σ`ό,τι μού χάρισαν μού βάλαν μαύρους φόρους
άρρωστος δρόμος και τελειών` η αντοχή.
Κρατάω ακόμα κι οι ελπίδες μου κυλάνε
και τραγουδάω με παράξενη φωνή.
Ό,τι και να `ναι, όπου να `ναι κι όπως να `ναι,
το κάθε τέλος... θα μου φέρνει μιαν αρχή,
Μεταξία Δρογώση
Μεταξία, έχεις σπουδάσει την Τέχνη της Ανατριχίλας, νομίζω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εξηγείται αλλιώς αυτό..:
"Μαζεύω όνειρα,
φυσάει και σκορπάνε,
κάτι τα πιάνει..
..και πεθαίνουν το πρωί.."
(Κάτι τα πιάνει και πεθαίνουν το πρωί.. Αχχ...)
Σ' ευχαριστώ που ξαναβάφτισες (μόλις!) το σημαντικότερο, ίσως, κομμάτι της ύπαρξής μου..
Την έκλειψή μου..
(Και κάτι μου λέει ότι δεν είμαι ο μόνος που σου χρωστώ αυτό το ευχαριστώ, ξέρεις..)
Κάτι τα πιάνει τα .. άτιμα
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι με πιάνει την .. άτιμη
και .. πεθαίνουν το πρωί
να'ναι καλά η κοπέλα
τα'βαλε όλα στη θέση τους
καλημέρες Γιώργο μου
Καλημέρα επειδή από χτές δεν είμαι και στα καλύτερα μου αυτοί οι στίχοι πόσο μου πάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια στην Μεταξία!!!
Kαι εγώ ευχαριστώ...
Καλημέρα.....Ευχαριστώ....
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαστε πολλοί...αλλά σκόρπιοι......
Πολλά και ειλικρινα μπράβο από μένα, Μεταξία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίοι στίχοι, καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Παλάτια χτίζω στις μεγάλες λεωφόρους,
ΑπάντησηΔιαγραφήγίνονται ερείπια στη πρώτη τη βροχή,"
Πόσες αλήθειες συμπυκνωμένες σε μικρά διαμαντάκια. Θαυμάσιο ομολογώ ότι το αντέγραψα σε χαρτί. Διαβάζω καλύτερα έτσι. Ελπίζω να μην έκανα κάτι που δεν έπρεπε.
Καλό Σ/Κ
Είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι
ΑπάντησηΔιαγραφήμας πήρανε αμπάριζα οι δήθεν και οι όποιοι.
Είμαστε πολλοί μα δεν παίζουμε μπάλα
φεύγει μπροστά μας ο καιρός κι εμείς ξοπίσω τρεχάλα.
Είμαστε πολλοί αλλά είμαστε μόνοι
μείναμε δίχως όνειρο τώρα που ξημερώνει.
Είμαστε πολλοί μα ο καθένας μονάχος
με πάθος κι ενθουσιασμό, σκοντάφτουμε στο ίδιο λάθος.
Με αφορμή το σχόλιο της Μεταξίας θυμήθηκα κάποιους στίχους απο το τραγούδι "Στους ίδιους δρόμους" των: Βασίλη Τριανταφυλλίδη και Βαγγέλη Μπαλαφούτη αν δεν κάνω λάθος.
Από την πρώτη φορά που άκουσα το συγκινήθηκα.Η Μεταξία έχει αυτό το χάρισμα....Θυμηθείτε το στίχο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο φιλενάδα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατι τόπιασε κ μου τρώει
ΑπάντησηΔιαγραφήπροτάσεις!!!!
Γεμάτο και υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή