Το μέλλον είναι άδηλο κι
εμείς εδώ δειλοί...
Με δανεικές βαρκούλες
αρμενίζαμε γλυκά
ιδανικοί αυτόχειρες με
τρύπια ιδανικά
και ουίσκι με το λίτρο.
-Μα πού πάς ρε Καραμήτρο;-
Στη μέση κολυμπάγαμε του
ωραίου πουθενά
και όταν κουραζόμασταν,
ξαπλώναμε ξανά
στο κρεβάτι του
Προκρούστη.
-Ποιος τον έφερε τον
πούστη;-
Το μέλλον είναι άδηλο κι
εμείς εδώ δειλοί
δηλώνουμε αθώοι και
θυμώνουμε πολύ
κι όλο λόγια κι άλλα λόγια.
-Ποιος τα τρέφει τα
λαμόγια;-
Λοιπόν σκυλοβαρέθηκα και
άλλα δε ρωτώ
αρκεί να σταματήσουμε να
τρώμε το λωτό
γιατί έχουμε ταξίδι.
-Μα αυτό το ξέρεις ήδη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου