Που ήπια
μαζί σου όλη τη ζωή...
Κράτα εσύ τα σύννεφα
Κρατάω τ’ ακρογιάλι
Πάρε το φως του δειλινού
Να πάρω το φεγγάρι
Κράτησε και τα πέλαγα
Κρατάω εγώ τις λίμνες
Πάρε εσύ τις εποχές
Να πάρω εγώ τους μήνες
-----------------refrain--------------------
Πες μου,
όμως, πώς θα μοιραστεί
Εκείνο το
βραδάκι
Που ήπια
μαζί σου όλη τη ζωή
Από ένα
γιασεμάκι
-----------------refrain--------------------
Κράτα τα δευτερόλεπτα
Κρατάω εγώ τις ώρες
Πάρε μαζί σου τις βροχές
Να πάρω εγώ τις μπόρες
Κράτησε τους αστερισμούς
Κι άσε μου λίγα αστέρια
Πάρε εσύ τα πρωινά
Δωσ’ μου τα μεσημέρια
Μιχάλης Ανδρέου
Aπλά ... ΥΠΕΡΟΧΟ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να το ακούσω ντυμένο με την μουσική του !
την Καλημέρα μου και καλή εβδομάδα
Χαίρομαι που έρχομαι μετά από τόσο καιρό και βρίσκω ένα θαυμάσιο ποίημα που κιεγώ περιμένω να το ακούσω..με την φορεσία του την μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα συγχαρητήρια μου στον Μιχάλη Ανδρεόυ και σε σένα Γιώργο.
Υ.Γ Ευτύχημα είναι που το φόντο σου είναι μαύρο γιατ΄έτσι δεν με τυφλώνει το φως και να αρχίσουν να δακρύζουν τα μάτια μου.
Καλησπέρα πολυαγαπημένοι φίλοι και καλή εβδομάδα!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή