O έρωτας είναι ενα ατίθασο μωρό

Ο Ερωτας, παιδι ειναι και παιζει...

Ο Ερωτας είναι ενα ατιθασο μωρό,

Τη δύναμη που εχει δε ξέρει,

Σαν στέλνει τα βέλη του απο εκει και από εδω,

Σε λαθος ανθρωπους τον ερωτα φυτευει

Αορατος ειναι Θεος φτερωτος,

Και μαζί με τον Πόθο συχνα ανταμωνει,

Πιστός του φίλος είναι και συνοδός,

Στις σκανδαλιές που σκαρωνει

Στης πόλης κινείται τα πολυσυχναστα μερη,

Και με τα ματια κλειστα σημαδευει,

Με λαθος αγαπες τον κοσμο μπερδευει,

Ο Ερωτας, παιδι ειναι και παιζει... 

Πρωϊνό του  εχω στησει καρτερι,

Στο δασος που διασχιζει πριν βγει για την πόλη,

Τη φαρετρα θα του κλέψω με ολα τα βελη,

Και τα χερια του θα κλειδωσω με ασημενιο βραχιολι

Ο Ερωτας είναι ενα ατιθασο μωρό,

Και από μαλωματα δε καταλαβαινει,

Τη γλωσσα του βγαζει και με κοροϊδευει στο λεπτό,

Ο Ερωτας, παιδι ειναι και παιζει...  

Κωνσταντίνος Βένδρας