Η αγέλη των λύκων

Όταν βγει το κοπάδι και ίσια επάνω της τρέξει, την ουρά της στα σκέλια θα την βάλει βαθειά!..

Η αγέλη των λύκων έχει βγει για κυνήγι,
ψάχνει εύκολο θύμα, να χορτάσει ζητά…
Να ’ναι μόνο του, ψάχνει, μα κι αδύναμο να ’ναι,
ύπουλα να χτυπήσει, όπως κάνει συχνά!

Έλεος δεν γνωρίζει, ούτε ξέρει από οίκτο,
κι όταν στήσει καρτέρι, βλέπει ό,τι περνά…
μες στο δάσος κρυμμένη, διψασμένη για αίμα,
την στιγμή περιμένει, κι ενωμένη ορμά!

Η αγέλη των λύκων σε κοιτάζει κι εσένα
Πρόβατο είσαι μαύρο που χορτάρι μασά
Είσαι μεν σε κοπάδι, μα…με πρόβατα άσπρα…
Ξεχωρίζεις στο πλήθος…κι ενοχλείς τα σκυλιά!

Αν επάνω της πέσεις, δεν σε σώζει κανένας
Να σκοτώνει γνωρίζει… το γνωρίζει καλά…
Κι όταν βγει το φεγγάρι, όλη νύχτα γρυλίζει
και ουρλιάζει με ήχο που σου παίρνει τ’ αυτιά!

Η αγέλη των λύκων θα στην πέσει μια νύχτα
που οι σκύλοι θα κάνουν πως κοιμούνται βαθειά
Βλέπεις…η μάνα φύση τα ‘χει όλα προβλέψει
Κι έχει κάνει ξαδέρφια: λύκους με τα σκυλιά!

Τι σε σώζει μονάχα; …θα σου πω τι γνωρίζω:
Ίσως έχεις μια ελπίδα, αν προσέξεις καλά…
κι αν τα πρόβατα τα άλλα καταφέρεις να πείσεις
πως μετά από σένα, εκείνα έχουν σειρά!

Τότε ίσως ξυπνήσουν απ’ τον μαύρο τους ύπνο
κι ίσως μπούνε στον κόπο να ενωθούνε κι αυτά
έτσι που όλα θα φτιάξουν και οι λύκοι θα φύγουν
και οι σκύλοι θ’ αρχίσουν να δουλεύουν σωστά!

Γιατί φίλε η αγέλη κι αν με θράσος ορμάει
κι αν μας σπέρνει τον φόβο, τον χαμό κι αν σκορπά…
Όταν βγει το κοπάδι και ίσια επάνω της τρέξει,
την ουρά της στα σκέλια θα την βάλει βαθειά!


Γιώργος Πάππας