Κι ήθελα μόνο ένα φιλί

Για τον κόσμο κίνησα που πάνε οι ελπίδες, όταν δεν έχουν τι να πουν...

Στίχοι: Μαρία Παπαδάκη
Μουσική: Παναγιώτης  Κελάνδριας (Μικρόκοσμοι)
Ερμηνεία: Βασιλική Παπακωνσταντίνου (Μικρόκοσμοι)

Το δάχτυλο το τρύπησα
και για τον κόσμο κίνησα, που πάνε οι ελπίδες
όταν δεν έχουν τι να πουν,
όταν μιλάς και δεν ακούν, χαμένες Ατλαντίδες.

Το δάσος γύρω πύκνωσε
τη μέρα μου τη νύχτωσε, ο πέτρινος ο τοίχος
Αλήθεια και υποταγή
παράπονο και προσταγή, ο ξεχασμένος μύθος.

Το δάχτυλο το τρύπησα
και η κυρά η ρήγισσα, το χέρι μου κρατούσε
Μου χάρισε μ' απλοχεριά
χρυσά κεντίδια στη ματιά, μα πίσω μου γελούσε..

Κι ήθελα μόνο ένα φιλί
να μου ξυπνήσει τη ζωή
ν' ανοίξει παραθύρια.

Τη σκάλα που ανέβηκα
ποτέ δεν την κατέβηκα, φαρμάκι τα βελόνια.
Στη μελανή μου τη θωριά
θεμέλια σήκωσαν γερά, του ύπνου τα τελώνια.

Κι έστειλες γράμμα και γραφή
αηδόνι σ' αργυρό κλουβί, χρυσαφικά, μπακίρια
Κι' ήθελα μόνο ένα φιλί,
να μου ξυπνήσει τη ζωή, ν' ανοίξει παραθύρια.

Το τραγούδι παίρνει μέρος στο Διαγωνισμό της Music Heaven ΕΔΩ