Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ...

 Δύσκολος αποχαιρετισμός...


Στου φίλου μου την πόρτα την κλειστή
κολλήσανε χαρτί με τ'όνομα του
δεν άντεξε η καρδιά  το πρόβλημα του

κι ας είχε από άλλους πιο σωστή

κι ας είχε από άλλους πιο σωστή.

Του φίλου μου η πόρτα η γερή 

ραγίζει απ'το χαρτί που γράφει ότι

δεν έφτανε στα χείλη του η νιότη

και πρέπει από το δάκρυ μου να πιεί .

δεν έφτανε στα χείλη του η νιότη

και πρέπει από το δάκρυ μου να πιεί.

Στου φίλου μου την είσοδο απ'έξω

θα πρέπει να πειστώ και να χωνέψω

πως κρέμεται η ζωή σε μιά κλωστή

πως κρέμεται η ζωή σε μιά κλωστή ,

κι'αυτός που την περνάει στην βελόνα

τρυπάει στα τυφλά ψυχή και σώμα

γνωρίζοντας ο πόνος τι εστί

γνωρίζοντας ο πόνος τι εστί .

Ο φίλος μου εδώ δεν θα σταθεί

τις γάτες να ταϊσει όπως πρώτα

θα βγαίνει απ' του παράδεισου την πόρτα

να βάζει στο πιατάκι τους τροφή ,

θα βγαίνει απ' του παράδεισου την πόρτα

να βάζει στο πιατάκι τους τροφή .

Γιώργος Κουκάς