Τελευταία ευχή

 Σκέψου καλά, γιατί είναι αυτή η τελευταία ευχή σου...

 

«Σκέψου καλά» του είπε το Τζίνι.
«Σκέψου καλά, γιατί είναι αυτή η τελευταία ευχή σου».
«Θα πρέπει να ’σαι σίγουρος γι’ αυτό που θα ζητήσεις».
Κι ο νέος, το σκεφτότανε. Και φεύγανε οι ώρες.
Μέρες αλλάζαν, εποχές, περνούσανε τα χρόνια
κι ο νέος έμενε σκυφτός, πάνω από το λυχνάρι,
μερόνυχτα, να σκέφτεται τι πρέπει να ζητήσει.
Μέχρι που γέρασε πολύ και, λίγο πριν πεθάνει,
γυρνά στο Τζίνι και του λέει:
«Την τελευταία μου ευχή θέλω να σου ζητήσω».
«Στις προσταγές σου, Αφέντη μου»,
του απάντησε το Τζίνι.
«Το σκέφτηκα πολύ καλά κι εκείνο που ζητάω,
είναι να μπεις και να κλειστείς για πάντα στο λυχνάρι,
ποτέ στο φως μην ξαναβγείς,
σ’ άνθρωπο μη μιλήσεις,
όπως εγώ εξόδεψα όλη μου τη ζωή
για μια ανόητη σκέψη,
στον κόσμο, άλλος άνθρωπος,
να μην τηνε ξοδέψει.

Μιχάλης Ανδρέου